دو رکعت گریه

برای خاطره هایم

یک قنوت سکوت

برای یادت

دو سجده بی قراری

برای عشق برباد رفته

یک تشهد

برای مرگ دلم

 ................................... 

 آنقــدر مــــرا سرد کـــرد ؛

از خــــودش .. از عشـــق ..

کــه حـــالا بــه جـــای دلبستن ،  یــــخ بستــه امـ!

آهــــای !!! روی احســاســم پــا نگذاریــد ..

لیـــز می خوریــد .!.

 ................................... 

 ارزان تـر از آنچــه فکــرش را بکنی بـــودیــ ؛

امـــا بــرای مــن .. گـــــرانــ تمــام شدیــ!

................................... 

 آنقدر پیش این و آن از خوبی های نداشته اش گفتم که...

وقتی سراغش را میگیرند،شرم دارم بگویم تنهایم گذاشت...

 ................................... 

دنیای من

پر از دستهایست

که خسته نمی شوند

از نگه داشتن

نقاب ها . . . !

 ................................... 

 دل درد گرفته ام از بـس فنـجان های قهوه را سر کـشـیده ام

و تو

ته هیـچـکدام نـبـودی

 ................................... 

خاک پایت بوسه گاهم بود و بس / 
بر سر راهت نگاهم بود و بس
ای نگاهت تکیه گاه خستگی / 
عشق تو تنها گناهم بود و بس . . .

 ................................... 

یاد ن روزی که یاری داشتیم / 
این چنین خوار نبودیم ، 
اعتباری داشتیم
ای که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم /
این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم .

 ................................... 

در حنجره‌ام شور صدا نیست رفیق
یک لحظه دلم ز غم جدا نیست رفیق
بگذار که قصه را به پایان ببرم
آخر غم من یکی دو تا نیست رفیق 

 ................................... 

 در غم عشق نبودیّ و محبت کردی / این هم از لطف شما بود و نمی‌دانستیم
من نکردم گله از عهد و وفاداری تو / عهد ما عهد جفا بود و نمی‌دانستیم
رنج بی‌عشقی و تنهایی و بی‌مهری یار / همه تقدیر خدا بود و نمی‌دانستیم . . .